Zadaniem paroizolacji jest uniemożliwienie wnikania wilgoci z wnętrza domu do środka ściany. Arkusze folii 0,2 mocujemy na szkielecie od środka konstrukcji na uprzednio wykonanej, 15-cm warstwie wełny mineralnej. Tworzywo jest trwałe. Z upływem czasu nie traci swoich właściwości i w stu procentach nie przepuszcza pary wodnej.
Montaż folii paroizolacyjnej wykonujemy na zakładkę i używamy do tego tackera. Miejsca mocowań zszywkami do drewnianego szkieletu zabezpieczamy dodatkowo nieprzepuszczającą pary wodnej taśmą obustronnie klejącą, którą aplikujemy dwa razy:
- pierwszy raz, by połączyć ze sobą zakładki arkuszy folii;
- drugi raz, by zabezpieczyć te połączenia ponownie od wierzchu, co daje całkowitą pewność ich nieprzepuszczalności.
W miejscu przyszłych gniazd i włączników elektrycznych, folię paroizolacyjną, zgodnie z dobrymi praktykami, stosujemy z odpowiednim nadmiarem. Dzięki temu podczas montażu puszek, nie dochodzi do przerwania powłoki przeciwwilgociowej. Miejsca przechodzenia przewodów zasilających przez folię dodatkowo zabezpieczamy taśmą obustronnie klejącą. Finalna powłoka jest więc hermetyczna.
Jeśli nawet dojdzie do pojawienia się wilgoci wewnątrz ściany, co mało prawdopodobne, to wydostanie się ona na zewnątrz poprzez dylatacje w płytach OSB3, powłokę wiatroizolacji Tyvek i ryfle w styropianie, bądź - w zależności od rodzaju zewnętrznej izolacji termicznej domu szkieletowego Top Bud® - przez wełnę elewacyjną.
Wykonanie powłoki paroizolacyjnej
Klejenie arkuszy folii na zakładkę przy pomocy taśmy dwustronnej.
Mocowanie arkusza folii paroizolacyjnej do drewnianego szkieletu zszywkami.
Zaklejenie połączenia drugą warstwą taśmy dwustronnej.
Dodatkowe wzmocnienie połączenia tackerem.
W analogiczny sposób wykonywana jest powłoka paroizolacyjna pod stropem.
W przypadku domów z poddaszem użytkowym lub piętrem, folię paroizolacyjną umieszczamy również między spodnią i wierzchnią warstwą poziomych płyt OSB3 o podwyższonej odporności na wilgoć, które stanowią posadzkę pod wykończenie podłogowe.
powrót do góry